حق طلبی و مصلحت طلبی ...

یکشنبه 92/12/11 — azadnagar - نظر بدهید

در زندگی انسان گاهی بر سر دوراهه قرار می گیرد. بین حقیقت و مصلحت. حقیقت همان است که دلتان می گوید و مصلحت همان است که عقل حسابگر می خواهد. برای حقیقت باید از چیزی بگذرید و برای مصلحت بر عکس چیزی به دستتان می آید . البته چیزی که به دستتان می آید مثل ماهی زنده چندان توی دست نمی ماند؛ می لغزد.
برای لقمه ای نان هیچ وقت کمرتان را خم نکنید. برای همه دنیا هم کسی را تعظیم نکنید. یادتان باشد وقتی انسان حقیقت را می طلبد، اگر هم به ظاهر چیزی را از دست بدهد. در واقع چیز بزرگتری به دستش می آید. مصلحت طلب هم که خیال می کند چیزی به دست می آورد؛ نمی داند که چه گوهری را از دست می دهد.
در این جنگ بچه ها ؛ خداوند در سمت حقیقت ایستاده و شیطان در سوی مصلحت. خدا را انتخاب کنید اگر چه ظاهرا به ضررتان باشد.
اگر کسی آهن تفته را با دست خمیر کند ، دستش آب می شود. اما روحش مثل پولاد خواهد شد. آن که دست نرم و نازکش را پیش امیر بر سینه نهاده و مدام خم و راست می شود، روحش را باخته است. روحش توی قیر مذاب ذوب شده است.